Stiefouderadoptie

Afgelopen week werd bekend dat adopties vanuit het buitenland voorlopig zijn stopgezet vanwege jarenlange misstanden. Bij adoptie wordt vaak gedacht aan deze interlandelijke adopties, maar ook binnenlandse adopties zijn mogelijk. Stiefouderadoptie is bijvoorbeeld een vorm van binnenlandse adoptie.

Adoptie is letterlijk het aannemen van een kind. Bij een gewone adoptie worden de familierechtelijke banden tussen het kind en de geboorteouders doorgesneden. Er ontstaat dan een nieuwe familierechtelijke band met de adoptieouders. Dit maakt een adoptie tot een ingrijpende maatregel.

Stiefouderadoptie, ook wel éénouderadoptie genoemd, is een bijzondere vorm van adoptie. Bij stiefouderadoptie wordt een minderjarig kind van de partner van de stiefouder geadopteerd. Er komt daardoor slechts één nieuwe ouder, namelijk de stiefouder. Als stiefouder wordt gezien: de echtgenoot, de geregistreerde partner óf andere levensgezel van de ouder. Er hoeft dus niet per se sprake te zijn van een huwelijk.

Een verzoek tot stiefouderadoptie moet bij de rechtbank worden ingediend. Hiervoor is het inschakelen van een advocaat verplicht.

Wanneer is stiefouderadoptie mogelijk?

Het uitgangspunt in de wet is om de oorspronkelijke familieband zoveel mogelijk te handhaven, daarom zijn er voorwaarden een verzoek verbonden. De belangrijkste zijn:

  1. De stiefouder moet ten minste drie jaar onmiddellijk voorafgaand aan de indiening van het verzoek samenleven met de ouder en moet met die ouder ten minste één jaar voor het kind hebben gezorgd. (Een uitzondering geldt voor duomoeders.)
  2. De ouder van het kind is alleen met het ouderlijk gezag belast.
  3. De andere ouder van het kind spreekt het verzoek niet tegen.

Bij stiefouderadoptie vereist de wet dat de ouder van het kind alleen met het gezag is belast. Als de ouders van het kind nog gezamenlijk gezag hebben, kan de rechtbank dat eventueel gelijktijdig met een procedure tot stiefouderadoptie wijzigen.

Wanneer een ouder het verzoek tegenspreekt, mag de rechter het verzoek in bepaalde gevallen toch toewijzen. Dit kan bijvoorbeeld wanneer is gebleken dat een band tussen die ouder en het kind ontbreekt of wanneer de band tussen die ouder en het kind schadelijk is voor de ontwikkeling van het kind. Hierbij kan worden gedacht aan situaties waarin die ouder en het kind niet of nauwelijks in gezinsverband hebben samengeleefd, wanneer die ouder het gezag over het kind heeft misbruikt, het kind op grove wijze heeft verwaarloosd of indien die ouder onherroepelijk is veroordeeld wegens een misdrijf gepleegd jegens het kind.

De rechter onderzoekt of een stiefouderadoptie in het belang van het kind is. Daarbij wordt ook bekeken of het kind in de toekomst nog iets van de andere ouder te verwachten heeft.

Als een kind de leeftijd van twaalf jaren heeft bereikt, moet het instemmen met het gedane verzoek. Het kind wordt door de rechtbank uitgenodigd om zijn/haar mening te geven over het verzoek.

Wat zijn de gevolgen van de stiefouderadoptie?

Door de adoptie krijgt de stiefouder samen met de ouder het gezamenlijk gezag. Dit betekent dat de adoptiefouder en de andere ouder voortaan samen beslissingen moeten nemen over het kind.

Bij de adoptie kan het kind de achternaam van de stiefouder krijgen. De ouder van het kind moet hier dan wel mee instemmen door een akkoordverklaring te tekenen.

Door de adoptie zal het kind erven van de stiefouder. Ook ontstaat er een onderhoudsverplichting.

Alternatief voor stiefouderadoptie: gezamenlijk gezag.

Soms is adoptie niet mogelijk of niet wenselijk. In dat geval kan het aanvragen van gezamenlijk gezag nog uitkomst bieden. Hiervoor zal ook een verzoek bij de rechtbank ingediend moeten worden. De voorwaarden voor het aanvragen van gezamenlijk gezag zijn minder streng.  Wijst de rechtbank het verzoek tot gezamenlijk gezag toe, dan kan in dezelfde procedure ook de achternaam van het kind worden gewijzigd in die van de stiefouder.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *