In mijn praktijk krijg ik vaak vragen over de betaling van kinderalimentatie. Kinderalimentatie is de bijdrage die de niet-verzorgende ouder betaalt in de kosten van verzorging en opvoeding van zijn of haar kind(eren). Meestal betaalt de vader – als meestverdienende partner – kinderalimentatie aan de moeder.

Mij is gebleken dat er veel misverstanden over de betaling van kinderalimentatie bestaan. Deze misverstanden leiden vaak tot een onnodige ergernissen tussen ex-partners. Ergernissen die met een juiste kennis van zaken voorkomen hadden kunnen worden. Hieronder zet ik enkele van de meest voorkomende misverstanden over kinderalimentatie op een rijtje:

1. Ik hoef geen alimentatie te betalen, want ik zie mijn kind(eren) niet.

   In de wet is – kort gezegd – bepaald dat de verwekker van een kind alimentatie moet betalen. De omgangsregeling staat los van de alimentatie. Niet voor niets wordt vaak gezegd: “Alimentatie is geen kijkgeld!”

2. We hebben co-ouderschap afgesproken, dus ik hoef niets te betalen.

   Bij co-ouderschap hebben de ouders de zorg over de kinderen min of meer bij helfte verdeeld. Meestal betekent dit dat ieder ook een gelijk aandeel in de kosten van de kinderen heeft. Maar stel nu dat de vader een netto inkomen van 2800 euro per maand heeft en de moeder slechts 1200 euro? De kosten van de kinderen drukken dan veel zwaarder op het budget van de moeder. Als er sprake is van een (aanzienlijk) inkomensverschil, kan er ook bij co-ouderschap kinderalimentatie worden opgelegd.

3. Mijn kind is 18 jaar oud geworden en daarom ben ik gestopt met betalen.

   De alimentatieverplichting eindigt niet als een kind meerderjarig wordt. In de wet is bepaald dat er een (studie)bijdrage betaald dient te worden totdat het kind 21 jaar oud is geworden. Vanaf het moment dat een kind 18 jaar oud is, krijgt de bijdrage een andere naam en noemen we deze een bijdrage in de kosten van levensonderhoud en studie. Een kind mag de bijdrage dan ook zelf ontvangen. Indien een kind geen studie meer volgt, maar volledig aan het werk is, is het verstandig contact met een advocaat op te nemen om de mogelijkheden te bespreken.

4. Ik heb er recht op om te weten waar de door mij betaalde alimentatie aan besteed wordt!

   Een veelgehoorde opmerking als er een vermoeden bestaat dat de kinderalimentatie niet aan de kinderen wordt besteed. Helaas voor de betalende ouder mag de verzorgende ouder de ontvangen kinderalimentatie naar eigen inzicht besteden. Er is geen verplichting om verantwoording over de besteding van de alimentatie af te leggen.

5. Kosten die ik voor mijn kind(eren) heb betaald, mag ik in mindering brengen op de alimentatie.

   Koopt u een keer een paar sportschoenen voor uw kind en heeft u daar geen afspraken met de verzorgende ouder over gemaakt? Dan kunt u deze niet in mindering brengen op de alimentatie. De verblijfskosten van de kinderen in het kader van de omgangsregeling worden overigens meegenomen bij de berekening van de kinderalimentatie, zodat u ook deze niet apart kunt verrekenen.