Categoriearchief: verbreking samenleving

Mijn ex wil zich niet laten uitschrijven van ons adres? Wat nu?

Geef een reactie

Wanneer een relatie wordt beëindigd en u niet langer samen op één adres woont, is het belangrijk dat de persoon die vertrekt zich laat uitschrijven van het oude adres. Indien dit niet gebeurt, kan de achterblijver toeslagen mislopen. Of nog erger, gekort worden op een bijstandsuitkering. Daarnaast wordt bij de hoogte van de gemeentelijke belastingen gekeken naar het aantal mensen dat ingeschreven is op een adres.

Helaas komt het regelmatig voor dat een ex-partner zich niet wil uitschrijven. Wat zijn de mogelijkheden?

Probeer eerst in gesprek te gaan met uw ex-partner. U kunt uw ex-partner erop wijzen dat de gemeente een boete kan opleggen wanneer een verhuizing niet tijdig wordt doorgegeven. Een verhuizing dient binnen vier weken vóór of uiterlijk vijf dagen na de verhuizing aan de gemeente doorgeven te worden. Gemeenten mogen een boete van maximaal € 325,- opleggen wanneer belangrijke aanpassingen niet tijdig worden doorgegeven.

Als uw ex-partner blijft weigeren om zich uit te schrijven, kunt u contact met de gemeente opnemen om een adresonderzoek aan te vragen. De werkwijze verschilt per gemeente. Voor het aanvragen van een onderzoek kunt u vaak persoonlijk langskomen aan de balie of telefonisch contact met het team Burgerzaken opnemen. Er zijn geen kosten verbonden aan het aanvragen van een adresonderzoek.

Bij een onderzoek naar een inschrijving probeert de gemeente op verschillende manieren met de persoon die vertrokken is in contact te komen, bijvoorbeeld per post, telefonisch of per email. Ook hiervoor geldt dat de werkwijze per gemeente kan verschillen.

Hoe lang duurt een adresonderzoek?

Een adresonderzoek duurt in de meeste gevallen maximaal 3 maanden. Als blijkt dat de persoon inderdaad niet meer op het adres woont, dan wordt hij of zij uitgeschreven.

Het echtscheidingsconvenant

Geef een reactie

Wat is een echtscheidingsconvenant?

Een echtscheidingsconvenant is een schriftelijke overeenkomst tussen ex-partners. Hierin staan de financiële afspraken over de scheiding. Hierbij kan gedacht worden aan afspraken over partneralimentatie, verdeling van de gezamenlijke bezittingen en de verdeling van tijdens het huwelijk opgebouwde pensioenen.

Is het opstellen van een echtscheidingconvenant verplicht?

Het opstellen van een convenant is geen verplichting. Doorgaans wordt een convenant alleen opgesteld wanneer partijen gezamenlijk bij één advocaat (of mediator) de echtscheiding aanvragen. Partijen mogen ook zelf schriftelijke afspraken maken. Dat kan onverstandig zijn, want er worden nog weleens belangrijke onderwerpen over het hoofd gezien.

In het kader van de aankoop of overname van een woning wordt door de bank vaak gevraagd om een convenant. De geldverstrekker wil weten of er rechten of verplichtingen voortvloeien uit de scheiding. Zo kan een alimentatieverplichting van invloed zijn op de hoogte van het te lenen bedrag. Financiële afspraken, zoals een alimentatieverplichting, kunnen ook volgen uit een uitspraak van de rechter. Een convenant is daarom niet altijd nodig. Wanneer het niet lukt om in onderling overleg tot afspraken over de verdeling te komen, is het mogelijk om een verdelingsprocedure te starten. Dan bepaalt de rechter uiteindelijk op welke wijze de verdeling van de gezamenlijke eigendommen dient plaats te vinden.

Wat is het verschil tussen een echtscheidingsconvenant en een akte van verdeling?

In een echtscheidingsconvenant staan alle financiële afspraken vermeld die partijen maken. Een akte van verdeling is een document dat door de notaris wordt opgesteld wanneer één van beide ex-partners de echtelijke koopwoning na de scheiding wenst over te nemen. Met de akte van verdeling worden het huis en de eventuele op de woning rustende hypothecaire lening verdeeld. Alleen een notaris kan onroerend goed overschrijven en dus een akte van verdeling opstellen. Een akte van verdeling is niet nodig wanneer de woning wordt verkocht.

Wetsvoorstel gezamenlijk gezag door erkenning

Geef een reactie

erkenningHeeft u kinderen en bent u getrouwd of heeft u een geregistreerd partnerschap? Dan bent u samen met het ouderlijk gezag over de kinderen belast.

Dit is anders wanneer de ouders niet getrouwd zijn of een geregistreerd partnerschap zijn aangegaan. In dat geval heeft alleen de moeder van het kind het ouderlijk gezag.

Wat is het verschil tussen erkenning en gezag?

Over erkenning en gezag bestaan veel misverstanden. Zo gaan veel samenwoners er vanuit dat de erkenning van een kind automatisch leidt tot het gezamenlijke ouderlijk gezag. Helaas is dat op dit moment niet zo. Dit leidt tot veel procedures wanneer de ouders uit elkaar gaan.

De erkenning van een kind wordt geregeld bij de Burgerlijke Stand. Door de erkenning ontstaat een familierechtelijke betrekking tussen de ouder en het kind. In dit artikel kunt u meer lezen over erkenning van een kind.

Het ouderlijk gezag omvat de plicht én het recht van een ouder om zijn minderjarige kind op te voeden en te verzorgen. Het aanvragen van het gezamenlijk gezag, dient via de rechtspraak te worden geregeld. In de huidige situatie moet de moeder van het kind instemmen met het aanvragen van het gezamenlijk gezag. Wilt u meer weten over het gezag? Leest u dan dit artikel.

Wetsvoorstel gezamenlijk gezag door erkenning

Op 24 november 2020 heeft de Tweede Kamer een wetsvoorstel aangenomen, waardoor een ouder die niet gehuwd is en geen geregistreerd partnerschap met de moeder heeft, na erkenning automatisch gezamenlijk met de moeder met het ouderlijk gezag over het kind wordt belast. Afgelopen week heeft ook de Eerste Kamer ingestemd met dit wetsvoorstel. Het is op dit moment nog niet duidelijk wanneer de nieuwe wet in werking zal treden.

Het uitgangspunt van het wetsvoorstel is dat het in het belang van een kind is dat beide ouders nauw betrokken zijn bij de opvoeding van hun kind en gezamenlijk beslissingen nemen. Daarbij past het gezamenlijk gezag. Het gezamenlijk ouderlijk gezag voor samenwonen wordt in de toekomst dus automatisch verkregen met de erkenning van het kind.

Het wetsvoorstel zal overigens alleen gelden voor kinderen die worden erkend na de inwerkingtreding van de wet. Voor bestaande situaties blijft de huidige regeling gelden.

Wat als moeder geen gezamenlijk gezag wil?

Het gezamenlijk gezag wordt in de toekomst dus automatisch verkregen met de erkenning van het kind. De toestemming van de moeder ten aanzien van de erkenning blijft noodzakelijk. Als de moeder niet wil dat er gezamenlijk gezag ontstaat, zal zij haar toestemming aan de erkenning kunnen weigeren.

Wanneer de moeder haar toestemming weigert, kan de andere ouder een procedure tot vervangende toestemming voor erkenning starten. Indien de erkenning door middel van vervangende toestemming via de rechter tot stand komt, moet het gezamenlijk gezag ook  apart via de rechter worden verzocht.

Ouders kunnen er daarnaast voor kiezen om samen te besluiten dat het gezag na erkenning alleen bij de moeder blijft. Deze mogelijkheid is er binnen een huwelijk of geregistreerd partnerschap niet.

Tip:

Zolang de nieuwe wet nog niet in werking is getreden, kunnen de ongehuwde of niet geregistreerde ouders via rechtspraak.nl het gezamenlijk ouderlijk gezag aanvragen.

Echtscheiding en verzekeringen

Geef een reactie

Bij een echtscheiding moeten de gezamenlijke eigendommen worden verdeeld. Daarbij kan gedacht worden aan de inboedel en de auto. Maar, vergeet vooral de verzekeringen niet! Waarschijnlijk heeft u samen met uw ex-partner één of meerdere verzekeringen afgesloten. Misschien bent u meeverzekerd op de polis zorgverzekering van uw ex-partner?

Een scheiding heeft ook gevolgen voor uw verzekeringen. Het is daarom verstandig om bij een scheiding de verzekeringen op een rijtje te zetten. Sommige verzekeringen hebben een waarde en moeten worden verdeeld. Andere verzekeringen moeten worden gewijzigd of misschien opnieuw worden afgesloten.

Verzekeringen met een waarde

Allereerst de verzekeringen met een waarde. Hierbij kan gedacht worden aan een zg. kapitaalverzekering, die bijvoorbeeld gekoppeld is aan de woning. Of bijvoorbeeld een lijfrentepolis of een levensverzekering. Als er sprake is van een gemeenschap van goederen, dient de opgebouwde waarde van deze verzekeringen in beginsel bij helfte te worden verdeeld. Sommige polissen kunnen worden afgekocht. Andere moeten worden voortgezet. Wordt de verzekering voortgezet? Dan moet de afkoopwaarde van de polis worden verrekend. De afkoopwaarde kunt u opvragen bij uw verzekeraar.

Wie een auto heeft, heeft ook een verplichte autoverzekering. Voor elk jaar dat er geen schade geclaimd wordt, wordt er een schadevrij jaar opgebouwd. Dit wordt de no-claim korting genoemd. Hoe meer schadevrije jaren, hoe hoger de korting. De schadevrije jaren zijn in principe persoonsgebonden, maar bij sommige verzekeraars is het mogelijk om de schadevrije jaren te verdelen. Hiervoor dient een afstandsverklaring te worden ondertekend. Neem voor de mogelijkheden contact op met uw verzekeraar.

Tip:

Zet bij een scheiding uw verzekeringen op een rijtje. Laat u zich ten aanzien van de verzekeringen voorlichten door een verzekeringsadviseur.

Wat is het verschil tussen gezag en voogdij?

Geef een reactie

De wet zegt dat minderjarige kinderen onder gezag staan. Maar wat houdt dat nu precies in? Vaak worden de termen gezag en voogdij door elkaar gebruikt, maar er is een belangrijk verschil tussen deze twee. In dit artikel leest u meer over de verschillen.

Wat houdt het (ouderlijk) gezag in?

Het ouderlijk gezag omvat de plicht én het recht van een ouder om zijn minderjarige kind op te voeden en te verzorgen. Een ouder met gezag is dus:

  • verantwoordelijk voor de verzorging en opvoeding;
  • de wettelijke vertegenwoordiger van het kind;
  • verplicht om de kosten van onderhoud te betalen;
  • de beheerder van het geld en spullen van het kind;

Maximaal twee personen kunnen het gezag over een kind hebben. Meestal zijn dit de ouders.

Als de ouders van een kind getrouwd zijn, hebben de ouders samen het gezag. Dit wordt het ouderlijk gezag genoemd. Zijn de ouders niet getrouwd? Dan heeft alleen de moeder het gezag, tenzij de ouders in het gezagsregister hebben laten aantekenen dat ze het gezamenlijk gezag willen uitoefenen. Een ouder kan ook samen met een niet-ouder het gezag over een kind hebben. Dit wordt gezamenlijk gezag genoemd.

Als de ouders het gezag niet meer kunnen uitoefenen, moet iemand anders het gezag overnemen. Dit wordt voogdij genoemd.

Wat houdt voogdij in?

Voogdij is het uitoefenen van het gezag over een minderjarig kind, waarvan de voogd niet de ouder is. Er is pas sprake van een voogd, wanneer de ouders geen gezag meer hebben. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer de ouders zijn overleden. De voogd heeft dezelfde verplichtingen als de ouders met gezag. Een voogd is dus ook verantwoordelijk is voor het opvoeden en verzorgen van het kind.

De voogd die we hier bedoelen, is een andere voogd dan een gezinsvoogd.

Wat is het verschil tussen een voogd en een gezinsvoogd?

Een gezinsvoogd wordt aangewezen, wanneer er sprake is van een ondertoezichtstelling. Een ondertoezichtstelling kan door de rechter worden uitgesproken wanneer een kind in zijn ontwikkeling wordt bedreigd. Een gezinsvoogd houdt toezicht op het kind. De gezinsvoogd begeleidt het kind en helpt ouders bij het oplossen van bijvoorbeeld opvoedingsproblemen. De ouders houden in dat geval het ouderlijk gezag, maar zij zijn wel verplicht om hulp van de gezinsvoogd te accepteren. De gezinsvoogd krijgt dus niet het gezag of de voogdij over het kind.

5 valkuilen voor gescheiden ouders met kinderen

1. De kinderen (onbedoeld) het idee geven dat ze moeten kiezen voor één van de ouders

Bij echtscheidingen kunnen de spanningen tussen de ouders soms hoog oplopen. Kinderen kunnen spanningen tussen hun ouders feilloos oppikken. Ouders kunnen daarmee hun kinderen onbedoeld onder druk zetten, waardoor zij het gevoel krijgen dat zij voor één van de ouders moeten kiezen. Soms vertellen ouders hun kinderen dat zij, zodra ze 12 jaar oud zijn, zelf mogen kiezen waar ze willen wonen. (Meer over dit onderwerp in deze blog.) Dit is schadelijk voor de kinderen en kan tot loyaliteitsproblemen leiden.

Kinderen moeten vrij zijn om van beide ouders te houden. Dit kan alleen als de ouders dit ook toestaan.

2. Ruziemaken in het bijzijn van de kinderen

Een ruzie kan weleens gebeuren. Maar, ruzies tussen ouders, waarbij geschreeuwd of fysiek en/of verbaal geweld gebruikt wordt, zijn schadelijk voor kinderen. Verbaal geweld waarbij de ouders elkaar vernederen, is net zo erg als fysiek geweld. Kinderen kunnen zich daardoor erg onveilig voelen. Ook kan het vertrouwen in de ouders daardoor beschadigd raken.

Het is belangrijk om ruzies of heftige woordenwisselingen in het bijzijn van kinderen te vermijden.

3. Kwaadspreken over de andere ouder

Kinderen vinden het niet fijn als hun ouders lelijke dingen over elkaar zeggen. Als er negatieve dingen over de andere ouder worden gezegd, kunnen kinderen dit zien als kritiek op zichzelf. Een kind is immers half papa én half mama. Door negatieve dingen over de andere ouder te zeggen, kunnen kinderen zich afgewezen voelen.

Probeer positief (of tenminste neutraal) over de andere ouder te praten.

4. De kinderen als boodschapper inzetten

Sommige ouders kunnen niet meer met elkaar communiceren en doen dat dus via de kinderen. Dit is zeer belastend. De kinderen komen daardoor tussen de ouders in te staan en worden een soort speelbal. Hierdoor kunnen kinderen het idee krijgen dat ze moeten kiezen voor één van de ouders.

Zoek rechtstreeks contact met elkaar als je iets moeten doorgeven of bespreken.

5. Kinderen betrekken bij volwassenenproblematiek

Sommige ouders zijn geneigd om de kinderen te betrekken bij volwassenenproblematiek. Als bijvoorbeeld de alimentatie niet op tijd wordt overgemaakt, wordt dat met de kinderen besproken. Dit kan tot loyaliteitsproblemen leiden.

Bespreek geen volwassenenzaken met de kinderen.

Kinderalimentatie tijdens de zomervakantie

Geef een reactie

“Ik betaal maandelijks kinderalimentatie aan mijn ex. De komende drie weken van de vakantie verblijven de kinderen bij mij. We gaan op vakantie naar Frankrijk. Deze vakantie wordt door mij betaald. Kan ik de alimentatie verlagen in de periode dat de kinderen bij mij verblijven?”

Dit is een vraag die mij regelmatig rond de vakantieperiode wordt gesteld. Voordat ik een antwoord op deze vraag zal geven, zal ik eerst kort uitleggen hoe kinderalimentatie wordt berekend. Indien u een uitgebreidere toelichting op de berekening van kinderalimentatie wilt lezen, verwijs ik u naar mijn blog ‘hoe wordt kinderalimentatie berekend‘.

Kinderalimentatie wordt berekend aan de hand van de volgende drie stappen:

  • wat kosten de kinderen (behoefte)?
  • welk bedrag kunnen de ouders missen (draagkracht)?
  • hoe worden kosten van de kinderen over de ouders verdeeld?

Wat kosten de kinderen?

Als eerste dient de behoefte van de kinderen te worden vastgesteld. Dit gebeurt aan de hand van het inkomen dat de ouders samen hadden. Voor de vaststelling van de behoefte van kinderen is door het NIBUD een behoeftetabel ontwikkeld. In de tabel wordt rekening gehouden met (geschatte) kind uitgaven, zoals bijvoorbeeld kosten voor kleding, zakgeld, schoolkosten en lidmaatschappen. Maar ook met gezamenlijke kosten, zoals woonlasten, gas, water en licht. Deze kosten lopen ook door als de kinderen niet bij de verzorgende ouder verblijven. De totale jaarlijkse kosten worden omgerekend naar maandbedragen.

Wat kunnen de ouders missen?

Nadat de behoefte van de kinderen is vastgesteld, wordt bekeken welk bedrag de alimentatieplichtige maandelijks kan missen. Dit is de draagkracht. Er wordt ook rekening gehouden met de draagkracht van verzorgende ouder. Aan de hand van het inkomen en de lasten wordt de draagkracht vastgesteld. Hiervoor wordt een draagkrachttabel gebruikt.

Hoe worden de kosten verdeeld?

Daarna worden de behoefte van de kinderen en de draagkracht van beide ouders met elkaar vergeleken. De behoefte van de kinderen wordt naar rato van de draagkracht van beide ouders verdeeld. Hierbij wordt ook rekening gehouden met de tijd die de kinderen bij de niet verzorgende ouder doorbrengen. Dit gebeurt in de vorm van een zorgkorting. De zorgkorting is afhankelijk van het aantal dagen dat een kind, inclusief de vakanties, bij de niet verzorgende ouder verblijft.

Dit betekent dus dat tijdens de vakantie(s) de kinderalimentatie gewoon doorbetaald moet worden.

Gebruikersvergoeding voor niet bewoonde eigen woning

Geef een reactie

U bent gehuwd of heeft een relatie en bent samen eigenaar van een woning. De relatie wordt verbroken. Eén van beide partners verlaat de woning. De ander blijft in de woning wonen, totdat de woning is verkocht. De partner die de woning heeft verlaten, kan in dat geval aanspraak maken op een zogenaamde gebruikersvergoeding.

Wat is een gebruikersvergoeding?

De gebruikersvergoeding is een vergoeding voor gederfd woongenot. Omdat beide partners evenveel recht hebben op het gebruik en genot van de woning hebben, kan de partner die de woning heeft verlaten, aanspraak maken op deze vergoeding. De vergoeding eindigt, zodra de woning geen gemeenschappelijk eigendom meer is.

Gebruikersvergoeding bij een echtscheiding

In het kader van een echtscheiding kan verzocht worden om het alleengebruik van de woning voor de duur van zes maanden. De rechter kan bepalen dat over deze periode een gebruikersvergoeding betaald dient te worden. Deze vergoeding dient  over het algemeen betaald te worden vanaf het moment dat de echtscheiding is ingeschreven bij de gemeente. Kortom, vanaf het moment dat de echtscheiding definitief is. Rechters vinden het niet redelijk om al tijdens het huwelijk een gebruiksvergoeding toe te kennen. Dit omdat in de wet is bepaald dat echtgenoten verplicht zijn om elkaar tijdens het huwelijk ‘het nodige te verschaffen’.

Hoogte van de vergoeding

In de wet staat niet hoe de gebruikersvergoeding berekend dient te worden. In rechterlijke uitspraken is bepaald dat de vergoeding gebaseerd dient te zijn op een percentage van de helft van de overwaarde. Lange tijd werd uitgegaan van een percentage van 4%. Dit percentage sloot aan bij het fictief rendement over spaartegoeden dat de Belastingdienst hanteert. Omdat de de huidige rentepercentages op spaartegoeden aanzienlijk lager zijn, gaan rechters tegenwoordig uit van lagere percentages. Er is geen overeenstemming over de hoogte van het te hanteren percentage. Dit hangt ook van de feiten en omstandigheden van de zaak af. Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden is enkele maanden terug uitgegaan van een percentage van 0,5%.

Omdat er bij de berekening gerekend wordt met de helft van de overwaarde is een vergoeding niet aan de orde als er geen overwaarde is, dus wanneer ‘de woning onder water staat’.

Gebruikersvergoeding en hypotheeklasten

Een gebruikersvergoeding kan ook aan de orde zijn als de partner die in de woning woont, de volledige hypotheeklasten van de woning voldoet. Maar, houd er dan rekening mee dat deze partner in reactie op een verzoek om een gebruikersvergoeding te betalen, zal verzoeken om de helft van de hypotheeklasten mee te betalen. Volgens de wet dient een mede-eigenaar van de woning namelijk de helft van de woonlasten te voldoen.

Uit elkaar? Denk aan het ouderschapsplan!

Geef een reactie

Scheiden of uit elkaar met minderjarige kinderen? Denk aan het ouderschapsplan!

Ga je als ouder van minderjarige kinderen scheiden of uit elkaar? Dan is het volgens de wet verplicht om een ouderschapsplan op te stellen.

 Wat is een ouderschapsplan?

Een ouderschapsplan is een schriftelijke overeenkomst, waarin ouders afspraken over hun minderjarige kinderen vastleggen. In een ouderschapsplan staan alle afspraken die betrekking hebben op de verzorging en opvoeding van de minderjarige kinderen. Het plan moet in ieder geval een regeling bevatten over de volgende onderwerpen:

  • waar de kinderen gaan wonen? (hoofdverblijf)
  • wanneer zien de kinderen de andere niet verzorgende ouder? (omgang)
  • op welke wijze verschaffen de ouders elkaar belangrijke informatie over de kinderen en op welke wijze overleggen zij over de kinderen? (informatie en consultatie)
  • hoe worden de kosten van de kinderen verdeeld? (kinderalimentatie)
  • op welke wijze zijn de kinderen betrokken geweest bij het opstellen van het ouderschapsplan?

Naast deze onderwerpen worden vaak ook andere afspraken tussen de ouders vastgelegd. Bijvoorbeeld over bedtijden of wie van de ouders verantwoordelijk is voor tandartsbezoeken.

 Wanneer is een ouderschapsplan verplicht?

Het opstellen van een ouderschapsplan is verplicht voor ouders van minderjarige kinderen die uit elkaar gaan en gezamenlijk belast zijn met het ouderlijk gezag. Een ouderschapsplan is verplicht bij:

  • Echtscheiding;
  • Beëindiging van een geregistreerd partnerschap;
  • Scheiding van tafel en bed;
  • Beëindiging van samenwonen;

 Waarom een ouderschapsplan?

De wetgever heeft het opstellen van een ouderschapsplan verplicht gesteld, zodat ouders vlak na de beslissing om uit elkaar te gaan, gedwongen worden om na te denken over de gevolgen hiervan. Als de ouders duidelijke afspraken maken, kunnen ruzies in de toekomst voorkomen worden.

Een verzoek tot echtscheiding/beëindiging geregistreerd partnerschap/scheiding van tafel en bed wordt door de Rechtbank niet in behandeling genomen als er geen ouderschapsplan bij het verzoek is gevoegd. Lukt het niet om een plan op te stellen? Dan moet in het verzoek worden aangegeven waarom het niet lukt om in onderling overleg afspraken te maken. In dat geval zal de Rechtbank een regeling vastleggen.

Kan een ouderschapsplan gewijzigd worden?

De afspraken in het ouderschapsplan zijn meestal een momentopname van de situatie ten tijde van het uiteengaan. Het kan voorkomen dat de situatie daarna verandert of dat de gemaakte afspraken in de praktijk toch niet goed blijken te werken. In dat geval kan het ouderschapsplan (in onderling overleg) gewijzigd worden. Komt u er samen uit? Dan is een procedure niet nodig. Het is verstandig om eventuele wijzigingen schriftelijk vast te leggen, zodat er later geen misverstanden kunnen ontstaan. Komt u er onderling niet uit? Dan kunt u de rechter vragen een nieuwe regeling te treffen.