Categoriearchief: Boedelverdeling

Het echtscheidingsconvenant

Wat is een echtscheidingsconvenant?

Een echtscheidingsconvenant is een schriftelijke overeenkomst tussen ex-partners. Hierin staan de financiële afspraken over de scheiding. Hierbij kan gedacht worden aan afspraken over partneralimentatie, verdeling van de gezamenlijke bezittingen en de verdeling van tijdens het huwelijk opgebouwde pensioenen.

Is het opstellen van een echtscheidingconvenant verplicht?

Het opstellen van een convenant is geen verplichting. Doorgaans wordt een convenant alleen opgesteld wanneer partijen gezamenlijk bij één advocaat (of mediator) de echtscheiding aanvragen. Partijen mogen ook zelf schriftelijke afspraken maken. Dat kan onverstandig zijn, want er worden nog weleens belangrijke onderwerpen over het hoofd gezien.

In het kader van de aankoop of overname van een woning wordt door de bank vaak gevraagd om een convenant. De geldverstrekker wil weten of er rechten of verplichtingen voortvloeien uit de scheiding. Zo kan een alimentatieverplichting van invloed zijn op de hoogte van het te lenen bedrag. Financiële afspraken, zoals een alimentatieverplichting, kunnen ook volgen uit een uitspraak van de rechter. Een convenant is daarom niet altijd nodig. Wanneer het niet lukt om in onderling overleg tot afspraken over de verdeling te komen, is het mogelijk om een verdelingsprocedure te starten. Dan bepaalt de rechter uiteindelijk op welke wijze de verdeling van de gezamenlijke eigendommen dient plaats te vinden.

Wat is het verschil tussen een echtscheidingsconvenant en een akte van verdeling?

In een echtscheidingsconvenant staan alle financiële afspraken vermeld die partijen maken. Een akte van verdeling is een document dat door de notaris wordt opgesteld wanneer één van beide ex-partners de echtelijke koopwoning na de scheiding wenst over te nemen. Met de akte van verdeling worden het huis en de eventuele op de woning rustende hypothecaire lening verdeeld. Alleen een notaris kan onroerend goed overschrijven en dus een akte van verdeling opstellen. Een akte van verdeling is niet nodig wanneer de woning wordt verkocht.

Echtscheiding en verzekeringen

Bij een echtscheiding moeten de gezamenlijke eigendommen worden verdeeld. Daarbij kan gedacht worden aan de inboedel en de auto. Maar, vergeet vooral de verzekeringen niet! Waarschijnlijk heeft u samen met uw ex-partner één of meerdere verzekeringen afgesloten. Misschien bent u meeverzekerd op de polis zorgverzekering van uw ex-partner?

Een scheiding heeft ook gevolgen voor uw verzekeringen. Het is daarom verstandig om bij een scheiding de verzekeringen op een rijtje te zetten. Sommige verzekeringen hebben een waarde en moeten worden verdeeld. Andere verzekeringen moeten worden gewijzigd of misschien opnieuw worden afgesloten.

Verzekeringen met een waarde

Allereerst de verzekeringen met een waarde. Hierbij kan gedacht worden aan een zg. kapitaalverzekering, die bijvoorbeeld gekoppeld is aan de woning. Of bijvoorbeeld een lijfrentepolis of een levensverzekering. Als er sprake is van een gemeenschap van goederen, dient de opgebouwde waarde van deze verzekeringen in beginsel bij helfte te worden verdeeld. Sommige polissen kunnen worden afgekocht. Andere moeten worden voortgezet. Wordt de verzekering voortgezet? Dan moet de afkoopwaarde van de polis worden verrekend. De afkoopwaarde kunt u opvragen bij uw verzekeraar.

Wie een auto heeft, heeft ook een verplichte autoverzekering. Voor elk jaar dat er geen schade geclaimd wordt, wordt er een schadevrij jaar opgebouwd. Dit wordt de no-claim korting genoemd. Hoe meer schadevrije jaren, hoe hoger de korting. De schadevrije jaren zijn in principe persoonsgebonden, maar bij sommige verzekeraars is het mogelijk om de schadevrije jaren te verdelen. Hiervoor dient een afstandsverklaring te worden ondertekend. Neem voor de mogelijkheden contact op met uw verzekeraar.

Tip:

Zet bij een scheiding uw verzekeringen op een rijtje. Laat u zich ten aanzien van de verzekeringen voorlichten door een verzekeringsadviseur.

Gebruikersvergoeding voor niet bewoonde eigen woning

U bent gehuwd of heeft een relatie en bent samen eigenaar van een woning. De relatie wordt verbroken. Eén van beide partners verlaat de woning. De ander blijft in de woning wonen, totdat de woning is verkocht. De partner die de woning heeft verlaten, kan in dat geval aanspraak maken op een zogenaamde gebruikersvergoeding.

Wat is een gebruikersvergoeding?

De gebruikersvergoeding is een vergoeding voor gederfd woongenot. Omdat beide partners evenveel recht hebben op het gebruik en genot van de woning hebben, kan de partner die de woning heeft verlaten, aanspraak maken op deze vergoeding. De vergoeding eindigt, zodra de woning geen gemeenschappelijk eigendom meer is.

Gebruikersvergoeding bij een echtscheiding

In het kader van een echtscheiding kan verzocht worden om het alleengebruik van de woning voor de duur van zes maanden. De rechter kan bepalen dat over deze periode een gebruikersvergoeding betaald dient te worden. Deze vergoeding dient  over het algemeen betaald te worden vanaf het moment dat de echtscheiding is ingeschreven bij de gemeente. Kortom, vanaf het moment dat de echtscheiding definitief is. Rechters vinden het niet redelijk om al tijdens het huwelijk een gebruiksvergoeding toe te kennen. Dit omdat in de wet is bepaald dat echtgenoten verplicht zijn om elkaar tijdens het huwelijk ‘het nodige te verschaffen’.

Hoogte van de vergoeding

In de wet staat niet hoe de gebruikersvergoeding berekend dient te worden. In rechterlijke uitspraken is bepaald dat de vergoeding gebaseerd dient te zijn op een percentage van de helft van de overwaarde. Lange tijd werd uitgegaan van een percentage van 4%. Dit percentage sloot aan bij het fictief rendement over spaartegoeden dat de Belastingdienst hanteert. Omdat de de huidige rentepercentages op spaartegoeden aanzienlijk lager zijn, gaan rechters tegenwoordig uit van lagere percentages. Er is geen overeenstemming over de hoogte van het te hanteren percentage. Dit hangt ook van de feiten en omstandigheden van de zaak af. Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden is enkele maanden terug uitgegaan van een percentage van 0,5%.

Omdat er bij de berekening gerekend wordt met de helft van de overwaarde is een vergoeding niet aan de orde als er geen overwaarde is, dus wanneer ‘de woning onder water staat’.

Gebruikersvergoeding en hypotheeklasten

Een gebruikersvergoeding kan ook aan de orde zijn als de partner die in de woning woont, de volledige hypotheeklasten van de woning voldoet. Maar, houd er dan rekening mee dat deze partner in reactie op een verzoek om een gebruikersvergoeding te betalen, zal verzoeken om de helft van de hypotheeklasten mee te betalen. Volgens de wet dient een mede-eigenaar van de woning namelijk de helft van de woonlasten te voldoen.

Het verzwijgen van bezittingen bij scheiding

Gisteren las ik een bericht over de Russische miljardair, Farchad Achmedov. Hij moet zijn superjacht Luna ter waarde van ruim 400 miljoen euro aan zijn ex, Tatyana Achmedova, afstaan. Een Londense rechtbank heeft besloten dat hij het jacht moet overdragen aan zijn ex-vrouw. Hij had voor zijn ex verborgen gehouden dat hij de eigenaar was. Het superjacht ligt momenteel in Dubai. Volgens de Britse rechtbank had de man geprobeerd om het jacht via schimmige constructies buiten de scheiding te houden. Omdat hij het jacht bewust verborgen had gehouden, moet hij de eigendom nu afstaan aan zijn ex.

Het verzwijgen van bezittingen bij scheiding. Hoe is het in Nederland geregeld?

Als de echtgenoten in gemeenschap van goederen zijn gehuwd, moeten bij een echtscheiding alle bezittingen en schulden bij helfte verdeeld worden. Ook als er sprake is van huwelijkse voorwaarden, kunnen sommige goederen gemeenschappelijk zijn. Deze moeten dan verdeeld worden. Als peildatum voor de bepaling welke goederen en schulden verdeeld dienen te worden, geldt de datum waarop het verzoek tot echtscheiding is ingediend.

Volgens de wet kan iedere echtgenoot vorderen dat er een boedelbeschrijving wordt opgesteld. Een boedelbeschrijving is een overzicht van alle bezittingen en schulden op de datum van scheiding. Met de boedel wordt dus niet alleen de inboedel bedoeld, zoals weleens verondersteld wordt, maar alle bezittingen. Het opstellen van een boedelbeschrijving is geen verplichting. Soms kan het verstandig zijn een notariële boedelbeschrijving te laten opstellen. Het voordeel van een notariële boedelbeschrijving is dat hieraan een zogenaamd dwingend bewijsrechtelijk karakter toekomt. Dit betekent dat wat er in de notariële akte staat als vaststaand wordt aangenomen.

Als één van de echtgenoten bewust onvolledige informatie over het aanwezige vermogen geeft, staat daar een zware sanctie op. In de wet (artikel 3:194 lid 2 BW) is bepaald dat wanneer één van de echtgenoten opzettelijk tot de gemeenschap behorende goederen verzwijgt, zoek maakt of verborgen houdt, dit verborgen goed aan de andere echtgenoot toekomt!

Voor de toepassing van het artikel is vereist dat er sprake is van opzet. De echtgenoot die stelt dat er door de ander goederen zijn verzwegen, moet aantonen dat er sprake was van opzet. Dit is soms lastig aan te tonen. Als het aangetoond kan worden, zijn de consequenties groot!

In Nederland geldt dus een vergelijkbare regeling als in Engeland. Kortom, verzwijgt één van de echtgenoten opzettelijk dat er ook nog een superjacht in de haven van Dubai ligt, dan komt dit superjacht aan de andere echtgenoot toe.

Tip:

Als er een vermoeden bestaat dat in de echtscheiding mogelijk goederen verzwegen zullen worden, laat dan een notariële boedelbeschrijving opstellen. De echtgenoten moeten in de boedelbeschrijving een eed afleggen over de juistheid van hun verklaringen. Als er valse verklaringen in de boedelbeschrijving zijn afgelegd, bestaat het risico van strafrechtelijke vervolging.

Het opzettelijk verzwijgen van goederen loont dus niet en kan aanzienlijke consequenties hebben.