Maandelijks archief: februari 2018

DigiD fraude

 

De laatste tijd kom ik met enige regelmaat nieuwsberichten tegen over fraude of misbruik met DigiD. Gisteren las ik dit nieuwsbericht over de strafzaak van de verdachten van een omvangrijke fraude met gestolen DigiD-codes van studenten. Door de verdachten werden namen en adressen van bewoners van studentenflats genoteerd. Eén van de verdachten werkte bij de Belastingdienst. Hij zocht de BSN nummers van de studenten op, waarmee nieuwe DigiD-codes werden aangevraagd. Vervolgens werden de brieven met activeringscodes onderschept en werden op naam van de onwetende studenten diverse toeslagen aangevraagd.

Wat is DigiD?

DigiD staat voor Digitale Identiteit. Een DigiD bestaat uit een gebruikersnaam en een wachtwoord, die u zelf kunt kiezen. Met een DigiD is het mogelijk om bij diverse overheidsinstanties in te loggen, maar ook bij uw zorgverzekering en de Belastingdienst. Met uw DigiD kunt u onder andere uw belastingaangifte doen, toeslagen en/of kinderbijslag aanvragen.

Fraude of misbruik DigiD

Bij fraude of misbruik met DigiD gaat het meestal om onterecht aangevraagde toeslagen of onjuiste belastingaangiftes. Als uw DigiD in verkeerde handen valt, kunnen op uw naam toeslagen worden aangevraagd. Het rekeningnummer wordt gewijzigd en de toeslagen worden uitbetaald op een rekeningnummer dat niet aan u toebehoort. Als de Belastingdienst constateert dat er onterecht toeslagen op uw naam zijn uitgekeerd, moet u de onterecht uitbetaalde bedragen terugbetalen.

In het eerder genoemde nieuwsbericht werden de DigiD-codes op slinkse wijze verkregen, maar veel vaker gaat het om mensen die hun gebruikersnaam en wachtwoord geven aan mensen die ze vertrouwen. Bijvoorbeeld aan een (malafide) adviseur voor de aangifte Inkomstenbelasting. Ook wordt in het kader van een echtscheiding weleens misbruik van de DigiD van de ex partner gemaakt. Soms wordt er zelfs een vergoeding geboden voor het gebruik van DigiD-codes.

In het laatste geval moet ik altijd even terugdenken aan mijn tienerjaren, toen ik door een kennis werd gevraagd of ik mijn (destijds nog) sofinummer beschikbaar wilde stellen. Er werd me verteld dat ik daar geld mee kon verdienen. Hoewel ik nog geen rechten studeerde, was het mij duidelijk dat dit geen zuivere koffie was. Ik heb dus vriendelijk bedankt. De jongen in dit artikel kon de verleiding niet weerstaan en dacht gemakkelijk geld te kunnen verdienen. De jongen gaf zijn DigiD-codes aan een jongen die hij via school kende en vervolgens werden er op zijn naam onterecht bedragen via de Belastingdienst ontvangen. Nadat de Belastingdienst de fraude ontdekte, moest de jongen een flink bedrag aan de Belastingdienst terug betalen. Nadat zijn moeder aangifte bij de politie aangifte deed, werd het gezin zelfs bedreigd. Voorkomen is dus beter dan genezen.

Mijn advies? Verstrek nooit uw DigiD-codes aan anderen. Is uw DigiD toch bekend bij derden, verander dan zo spoedig mogelijk uw gegevens.

Vermoeden van misbruik?

Heeft u een vermoeden dat uw DigiD wordt misbruikt? Neem dan contact op met de DigiD helpdesk.

5 misverstanden over omgang

Over omgangsregelingen bestaan diverse misverstanden. In deze blog een top 5 van misverstanden over omgang.

1. Het kind heeft een beslissende stem 

Het is een groot misverstand dat de stem van het kind doorslaggevend is bij de omgangsregeling. Kinderen ouder dan 12 jaar worden door de kinderrechter gehoord worden. Zij krijgen een brief, waarbij ze worden uitgenodigd voor een gesprek met de rechter. Kinderen jonger dan 12 jaar kunnen worden gehoord, maar meestal gebeurt dit niet.

De verklaring van het kind wordt meegenomen in de besluitvorming, maar is niet doorslaggevend. Rechters willen namelijk niet dat een kind tussen beide ouders moet kiezen. Wel is het zo dat hoe ouder een kind is, hoe meer betekenis er aan de verklaring van het kind gehecht wordt. Meer over dit onderwerp kunt u lezen in deze blog.

2. Geen alimentatie = geen omgang 

Vaak wordt ten onrechte gedacht dat de omgangsregeling en de alimentatieverplichting na een scheiding aan elkaar gekoppeld zijn. Maar, alimentatie is geen voorwaarde voor omgang. Oftewel, alimentatie is geen kijkgeld. Ook als er geen alimentatie wordt betaald, bestaat er na een scheiding recht op omgang.

3. Alleen ouders hebben recht op omgang 

De ouders van een kind hebben recht op omgang, maar er zijn nog meer mensen die kunnen verzoeken om een omgangsregeling. Daarvoor is wel vereist dat er sprake is van een nauwe persoonlijke band en/of dat er in gezinsverband is samengewoond. Dit geldt bijvoorbeeld voor een stiefouder of grootouders. Lees ook mijn blog over omgang tussen grootouders en kleinkinderen.

4. De verzorgende ouder beslist

Ten onrechte wordt weleens gedacht dat de verzorgende ouder alle beslissingen over het kind mag nemen. Als er sprake is van gezamenlijk gezag dienen belangrijke beslissingen in het leven van een kind door de ouders gezamenlijk gemaakt te worden. Ook als de verzorgende ouder met het kind wil verhuizen, heeft deze de toestemming nodig van de andere gezaghebbende ouder. Een verhuizing kan namelijk gevolgen hebben voor de omgangsregeling. Een verzorgende ouder kan dus niet zomaar verhuizen. Meer over het onderwerp ‘verhuizen na scheiding’ leest u in deze blog.

5. Co-ouderschap en gezamenlijk gezag zijn hetzelfde

Ik krijg vaak mensen in mijn praktijk, die zeggen dat ze na de scheiding co-ouderschap willen. Als ik dan doorvraag wat ze daaronder verstaan, geven ze aan dat ze samen beslissingen over de kinderen willen blijven nemen en dat het de bedoeling is dat de niet verzorgende ouder de kinderen een weekend per veertien dagen ziet. Maar, dit is geen co-ouderschap. Co-ouderschap is een regeling waarbij de ouders de zorg over de kinderen bij helfte verdelen. Kortom, de kinderen verblijven bijvoorbeeld de ene week bij hun moeder en de andere week bij hun vader. Het recht om gezamenlijk beslissingen te nemen, vloeit voort uit het gezamenlijk gezag.