Maandelijks archief: september 2017

Internationale kinderontvoering

Deze zomer zijn 36 kinderen niet teruggekeerd van vakantie. Veelal gaat het om kinderen die na de vakantie of een familiebezoek worden achtergehouden. Het aantal kinderen dat in de zomervakantie ontvoerd wordt, neemt ieder jaar toe. Dit blijkt uit informatie van het Centrum Internationale Kinderontvoering (IKO).

Wanneer is er sprake van internationale kinderontvoering?

Er is sprake van internationale kinderontvoering wanneer een kind door één van de ouders zonder toestemming van de andere ouder, wordt overgebracht naar een ander land.

John van den Heuvel heeft een televisieprogramma ‘Ontvoerd’ aan dit onderwerp gewijd. Hoewel dit programma onlangs zijn vierde seizoen heeft beleefd, gebiedt de eerlijkheid mij om te zeggen dat ik nog nooit een aflevering heb gezien.

De meest spraakmakende kinderontvoering is die van de destijds tweejarige Insiya Hemani uit Watergraafsmeer. Zij werd exact een jaar geleden, in de ochtend van 29 september 2016, door drie gewapende mannen met grof geweld uit de woning van haar oma gehaald. Ze werd in opdracht van haar vader ontvoerd en naar India gebracht. Hoewel er meerdere verdachten zijn aangehouden, verblijft de vader nog altijd met Insiya in India. Gelukkig verlopen de meeste kinderontvoeringszaken niet zo gewelddadig als die van Insiya.

Kinderontvoering is strafbaar, ook als er geen geweld wordt gebruikt. Op een ontvoering met geweld, zoals die van Insiya, staat een maximale gevangenisstraf van 9 jaren.

Internationale kinderontvoering in cijfers

Niet alleen in de zomervakantie worden kinderen ontvoerd. Dit gebeurt het hele jaar door. Jaarlijks worden meer dan 200 kinderen ontvoerd naar het buitenland. Of worden kinderen vanuit het buitenland naar Nederland ontvoerd.

Uit het jaarverslag van Centrum IKO volgt dat in 2016 176 ontvoeringen zijn gemeld. In totaal waren hierbij 251 kinderen betrokken. Hiervan is 65% vanuit Nederland naar het buitenland ontvoerd. In 26% van de gevallen was er sprake van kinderen die vanuit het buitenland naar Nederland werden ontvoerd. Het jongste ontvoerde kind was twee maanden, de oudste 16 jaar. De meeste kinderen die in 2016 ontvoerd zijn, waren tussen de 1-6 en 8-9 jaar. Naast de 251 kinderen die ontvoerd zijn, waren er in 2016 443 kinderen betrokken bij een dreigende kinderontvoering.

Begin 2016 werd bekend, dat er sprake is van een toename van het aantal kinderontvoeringen door vrouwen. Daarbij kunt u denken aan een volgende situatie:

Een Nederlandse vrouw wordt op vakantie verliefd op een Italiaan. De vrouw verhuist naar Italië om te trouwen met haar Romeo. Tijdens het huwelijk worden er kinderen geboren. Na enkele jaren wordt haar Romeo verliefd op een nieuwe Julia. De Nederlandse wil na de scheiding met haar kinderen naar Nederland verhuizen, omdat zij geen familie en vrienden in Italië heeft. De man dient hiervoor toestemming te geven. Hij weigert deze toestemming. De vrouw verhuist desondanks toch met de kinderen naar Nederland.

Wat te doen bij (dreigende) internationale kinderontvoering?

Het Centrum IKO kan u van advies voorzien bij een (dreigende) internationale kinderontvoering. Meer informatie en de contactgegevens van het Centrum IKO vindt u hier.

Indien uw kind ontvoerd is, dient u de ontvoering zo snel mogelijk bij de Centrale autoriteit Internationale Kinderaangelegenheden te melden. Zij kunnen u helpen bij het indienen van een verzoek tot teruggeleiding van uw kind. Dit kan alleen als het kind jonger is dan 16 jaar en u met het ouderlijk gezag over het kind belast bent. De contactgegevens van de Centrale autoriteit vindt u hier.

Miljoenenjacht. Hoe je met één druk op de rode knop 5 miljoen kunt verliezen.

Miljoenenjacht, wie kent het spel niet? Het spel dat door Linda de Mol gepresenteerd wordt, is vanavond weer op televisie. Voor de mensen die zich nu achter de oren krabben, een korte uitleg.

In de studio bevinden zich 500 kandidaten. De kandidaten strijden in een afvalrace om een finaleplaats. Na drie spelrondes blijft er één deelnemer over, die het finalespel mag spelen. Het finalespel is het ‘Gouden Koffer Spel’. In 26 koffers zitten geldbedragen variërend van € 0,01 tot € 5 miljoen. In de finale kiest de finalist een koffer uit en gaat in onderhandeling met ‘de bank’. Gedurende de finale worden steeds meer koffers geopend. De bank doet op basis van kansberekeningen een bod op de geldkoffer van de finalist. Met een rode knop eindigt het spel en accepteert de finalist het bod van de bank. De grote vraag in de finale: welk bedrag zit er in de koffer van de finalist?

De ongewilde druk op de rode knop

Op 3 november 2013 drukte een deelnemer aan ‘Miljoenenjacht’ per ongeluk op de rode knop. Daarmee sloot hij een deal met de bank voor een bedrag van € 125.000. In zijn koffer bleek uiteindelijk de hoofdprijs van 5 miljoen te zitten. Naar eigen zeggen had hij niet de bedoeling om het spel daadwerkelijk te beëindigen en het bod van de bank te accepteren. Hij zou van de zenuwen op de knop hebben gedrukt. Hij gaf direct daarna aan te willen doorspelen.
Linda de Mol zei in de uitzending: “Dan doen we toch net of je het niet gedaan hebt.” De finalist vroeg: “Kan dat?” Linda de Mol moest dat navragen bij de spelleiding. De notaris besliste op basis van het spelreglement, dat de finalist het aanbod van de bank had aanvaard door op de rode knop te drukken. Daarmee was het spel geëindigd. Dit leidde tot een heftige discussie op social media.
De man was het niet eens met de beslissing van de notaris. Uiteindelijk heeft hij in november 2016 de producent van het programma, Endemol, gedagvaard. In de procedure vroeg hij een zg. verklaring voor recht dat hij ten onrechte niet verder had mogen spelen. In deze zaak is onlangs een uitspraak gedaan.

De beslissing van de rechter

De finalist deed in de procedure o.a. een beroep op het feit dat uit de tussen partijen gesloten overeenkomst niet volgt dat het enkele indrukken van de rode knop met zich brengt dat het bod van de bank wordt geaccepteerd en het spel wordt beëindigd. In de wet staat dat een overeenkomst tot stand komt, wanneer er sprake is van wilsovereenstemming. Dit betekent dat beide partijen hetzelfde willen. Wanneer één van beide partijen de overeenkomst niet wenst te sluiten, komt deze niet tot stand. Omdat de finalist het aanbod niet wilde accepteren, is er volgens hem dus geen overeenkomst met de bank tot stand gekomen.
Volgens de finalist stond in de spelregels niets over de rode knop. De rechter geeft hierover in de uitspraak aan: “Een regel hoeft niet geschreven te zijn om geldig te zijn. Dat die regel bestond, was duidelijk”. De functie van de rode knop, te weten ‘accepteer het bod van de bank en beëindiging het spel’, maakt al sinds 2008 onderdeel uit van het programma.
Dat de deelnemer last had van zenuwen en per ongeluk op de knop heeft gedrukt, doet volgens de rechter niet ter zake, omdat “beheersing van zenuwen onderdeel van het spel is”. De mogelijkheid om te kunnen terugkomen op onder druk genomen beslissingen, is in strijd met de geest van het spel. Omdat het gaat om een spel, zijn de normale regels voor de totstandkoming van overeenkomsten niet van toepassing.
De opmerking van Linda de Mol “Dan doen we toch net of je het niet gedaan hebt” moet volgens de rechter gezien worden als een verkenning van een mogelijkheid en niet als een overeenkomst. Met name omdat de finalist daarna vroeg:“Kan dat?” en Linda de Mol aangaf dat ze dit moest navragen aan de spelleiding.

 

Helaas voor de betreffende finalist gaan de miljoenen dus aan zijn neus voorbij. Wellicht heeft iemand vanavond meer geluk in het spel.

Wildplukken

“Jantje zag eens pruimen hangen,
o! als eieren zo groot.
’t Scheen, dat Jantje wou gaan plukken,
schoon zijn vader ’t hem verbood.”
Toen ik gisteravond in de schemering naar huis reed, kwam ik langs een kastanjeboom waar twee mensen omheen stonden die met een hark kastanjes uit de boom sloegen. Naast de stam van de boom stond een grote shopper volledig gevuld met kastanjes. Het ‘pluk’ seizoen is weer begonnen en dus gaan veel mensen op pad om lekkernijen in de natuur te zoeken.
Op zondag 7 september 2014 vond op de Nijmeegse heuvelrug de Nederlands eerste Nationale Wildpluk Conventie plaats. Het was een groot succes, want sindsdien vindt dit evenement jaarlijks medio september plaats. Tijdens de conventie worden door de deelnemers diverse verse ingrediënten in de natuur geraapt en geplukt. Daarna vindt er picknick plaats, waarbij de gevonden etenswaren worden bereid en gegeten. Tijdens de eerste editie werd er o.a. eekhoorntjesbroodsoep, salade en pesto gemaakt van walnoten en zevenblad, genuttigd.

Wildplukken is dus populair. Maar mag het eigenlijk wel?

Wildplukken is niet toegestaan. Officieel is het gevonden voedsel eigendom van de eigenaar van de grond. Daarnaast staan er fikse boetes op wildplukken. Wie iets uit de natuur meeneemt, maakt zich schuldig aan stroperij. Stroperij is een misdrijf waarvoor boetes uit de tweede categorie (tot 4100 euro) opgelegd kunnen worden. Ook een gevangenisstraf van een maand behoort tot de mogelijkheden!
In de praktijk wordt het wildplukken, mits het in beperkte mate gebeurt en voor eigen gebruik, door de vingers gezien. Vraag bij twijfel altijd toestemming aan de eigenaar van de grond. Over het algemeen vindt Staatsbosbeheer het prima dat je een handje vol bramen of paddenstoelen meeneemt voor eigen gebruik. Voorwaarde daarbij is dat je de natuur geen schade toebrengt. Dat betekent dus niet van de paden af op zoek naar die ene paddenstoel of met een hark tegen de takken van een kastanjeboom aanslaan. Denk bij het plukken ook aan de mensen en vooral de dieren die na je komen. Vruchtdragende struiken en bomen zijn immers een belangrijke voedselbron voor de dieren. Als je plukt of raapt, doe het dan met mate. Een grote shopper met kastanjes vullen, is dus strafbaar.