Maandelijks archief: mei 2017

In het nieuws: wensvaders moeten baby afstaan

Wensvaders.

Gisteren las ik dit artikel over twee wensvaders die afscheid moesten nemen van het kindje dat zij twee weken bij zich hebben gehad.

Er is in de afgelopen periode veel veranderd voor stellen van hetzelfde geslacht die graag samen een kindje willen. De medische wetenschap heeft de nodige ontwikkelingen doorgemaakt. Met als meest vergaand een Amerikaanse man die een baarmoeder in zijn lichaam getransplanteerd kreeg. Daarnaast is er ook op juridisch vlak veel veranderd.

Voorheen moest een zogeheten ‘meemoeder’ (de vrouwelijke partner van de moeder) een door de moeder gebaard kind adopteren om ook ouder te kunnen worden. Daarvoor was een procedure bij de rechtbank noodzakelijk. Tegenwoordig is dat niet meer zo. Een meemoeder kan nu – net als een man dat kan – het kind erkennen. Dat kan gewoon op het gemeentehuis.

Voor twee mannen ligt het allemaal toch wat ingewikkelder. Immers, bij twee vrouwen is het doorgaans zo dat één van de twee zwanger wordt en bevalt. Zij is dan automatisch de juridische moeder van het kind. De meemoeder wordt bij een huwelijk met de moeder door erkenning of door gerechtelijke vaststelling van het ouderschap, ook ouder van het kind.

Voor zover mij bekend, wordt de Amerikaanse techniek van baarmoedertransplantaties nog niet in Nederland toegepast. Twee mannen hebben daardoor nog steeds een vrouw nodig om een kind te krijgen. Zij ontkomen dan ook niet aan een adoptieprocedure en/of een draagmoeder. Het kind heeft door de geboorte immers al één ouder. Als de (draag)moeder getrouwd is zelfs twee!

Draagmoeder?

Vaak is het erg moeilijk voor wensvaders om een draagmoeder te vinden. Wie vraag je? Hoe vraag je het? Van wie kun je dit vragen? Bestaat er over en weer voldoende vertrouwen?

Als er dan een draagmoeder is gevonden, is het belangrijk om goede afspraken te maken over het gewenste kindje. Maar dan ben je er nog niet. De moeder zal na de geboorte met een afstandsverklaring afstand moeten doen van het kind. Ook kunnen de wensvaders het kindje pas adopteren als zij het kind een jaar lang in hun gezin verzorgd en opgevoed hebben. De Raad voor de Kinderbescherming moet daarnaast toestemming hebben gegeven voor het opnemen van het kind in het gezin van de wensvaders. De wensvaders worden gescreend voordat een dergelijke toestemming wordt gegeven.

Tijdens dat eerste jaar kan de moeder wel aan de Rechtbank verzoeken om haar ouderlijk gezag over het kind te beëindigen. De rechter zal dan moeten beslissen wie de voogdij over het kind krijgt. Ook hier zal de Raad voor de Kinderbescherming weer onderzoek doen voordat de rechter beslist.

Voor wensvaders is het niet alleen omslachtig om samen de ouders te worden van een kind, maar er kunnen ook allerhande complicaties optreden. De moeder zou zich bijvoorbeeld kunnen bedenken, waardoor de wensvaders met lege handen achterblijven. Helaas is dit de twee wensvaders uit het nieuwsbericht ook overkomen. De reden was in dit geval dat niet – zoals de bedoeling was – een van de wensvaders de biologische vader van het meisje was, maar de echtgenoot van de moeder. De moeder en haar man wilden daarom het meisje toch zelf opvoeden.

Alle inspanningen ten spijt zijn deze mannen nu toch niet de vaders geworden van het meisje.

Deze omslachtige procedure, met al zijn haken, ogen en risico’s, zal voorlopig nog wel de te bewandelen weg blijven. Niet alleen voor wensvaders, maar ook voor andere stellen die om wat voor reden dan ook zijn aangewezen op een draagmoeder. Een juridische oplossing ligt helaas nog niet in het verschiet.

De echtscheiding selfie, een nieuwe trend?

Divorce selfies, oftewel echtscheiding selfies.

Heeft u ze al voorbij zien komen op internet? Het is een nieuwe trend op diverse sociale media en dan met name op Instagram en Twitter. Als u op Instagram zoekt op #divorceselfie vindt u ruim 400 openbare berichten met deze hashtag. Pas gescheiden mensen, voornamelijk uit Noord-Amerika, maken een vrolijke selfie met hun ex in of rondom de rechtbank waarbij veelal ook de scheidingspapieren worden getoond.

Helemaal nieuw is de divorce selfie niet. Eén van de eerste divorce selfies die door de media werd opgepikt, dateert alweer van augustus 2014. De foto toont een jong koppel in de rechtbank met blije lachende gezichten en het onderschrift: “Here’s to the most friendly, respectful, and loving split imaginable. We smile not because it’s over, but because it happened”. Uit een interview dat de man daarna aan een krant gaf, volgt dat het gevoel voor humor van het pas gescheiden koppel had geleid tot het maken van de selfie. Uit de hand gelopen grap of niet, het idee achter de echtscheiding selfie is eigenlijk best goed.

Blije gezichten om het einde van het huwelijk te vieren. Ja, zo kan het ook! Een echtscheiding hoeft niet altijd tot een vechtscheiding te leiden. Voor de kinderen goed uit elkaar gaan en na de scheiding vriendschappelijk met elkaar om blijven gaan, dat is het idee achter de echtscheiding selfie. Steeds meer mensen denken daar zo over, want de laatste tijd duiken er steeds meer echtscheiding selfies op sociale media op. Ik juich het idee erachter alleen maar toe.

Of de echtscheiding selfie ook in Nederland  een trend wordt, vraag ik me af. Ik heb ze zelf nog niet aan tafel gehad, cliënten die een echtscheiding selfie willen maken. Bent u de eerste?

 

 

Een zonnig vakantieoord of een koude cel?

Een zonnig vakantieoord of een koude cel?

Misschien heeft u nog niet nagedacht over de invulling van de zomervakantie. Ik heb zelf maanden geleden mijn zomervakantie al geboekt. Als gescheiden ouder is het verstandig tijdig na te denken over de invulling van de zomervakantie. Ik heb inmiddels de eerste procedures over de zomervakantie al weer achter de rug.

In mijn praktijk merk ik altijd dat er rond de zomervakantie meer strubbelingen ontstaan tussen gescheiden ouders met kinderen. Dat kan gaan over de verdeling van de vakanties. Vaker nog betreft het de toestemming van de andere gezaghebbende ouder voor de vakantie. Het is niet zo dat de andere ouder toestemming voor de invulling van de vakantie moet geven, maar wel voor het reizen met een minderjarige.

De Koninklijke Nederlandse Marechaussee voert sinds enige tijd strengere controles uit om mogelijke kinderontvoeringen te voorkomen. Deze controles vinden met name plaats bij reizen met het vliegtuig. Er kan gecontroleerd worden of de andere gezaghebbende ouder toestemming heeft gegeven voor het reizen met de minderjarige. Ontbreekt deze? Dan loopt u een grote kans om de zomervakantie door te brengen in een koude cel in plaats van een zonnig vakantieoord.

Om aan te tonen dat de andere ouder toestemming heeft gegeven voor het reizen met een minderjarige, is het verstandig een toestemmingsformulier mee te nemen op reis. Het benodigde formulier is te vinden via deze link. Naast dit formulier dient u ook een kopie van het paspoort van de andere ouder mee te nemen, een recent uittreksel uit de basisregistratie personen en/of afschrift geboorteakte, een recent uittreksel uit het gezagsregister en, indien aanwezig, de uitspraak met betrekking tot het gezag en de omgang en het ouderschapsplan.

Mijn advies:

Overleg tijdig met de andere ouder over de vakanties en onderteken samen de benodigde formulieren.

Als de andere ouder de toestemming weigert, kan de rechter gevraagd worden om vervangende toestemming te verlenen. De rechter weegt dan de belangen van beide ouders af en neemt daarna een beslissing. Het is verstandig om op tijd een verzoek in te dienen, omdat het enkele maanden kan duren voordat de rechter een beslissing heeft genomen.

Tip:

Vergeet ook niet dat minderjarige kinderen tegenwoordig zelf moeten beschikken over een eigen reisdocument (paspoort of identiteitskaart). Voor de aanvraag hiervan is ook de toestemming van de andere gezaghebbende ouder nodig. Indien de andere ouder deze toestemming weigert, kan er vervangende toestemming worden gevraagd bij de rechtbank. Ook hiervoor geldt dat er op tijd vervangende toestemming verzocht dient te worden.

Bezwaar maken tegen de WOZ-waarde

Afgelopen zaterdag is bij velen weer de jaarlijkse aanslag gemeentelijke belastingen op de deurmat gevallen. In deze aanslag is de WOZ-waarde van uw woning bepaald.

De WOZ-waarde bepaalt de hoogte van een aantal belastingen en gemeentelijke heffingen die betaald dienen te worden. Het is daarom zinvol om bezwaar te maken tegen een te hoog vastgestelde WOZ-waarde. U kunt dit bezwaar binnen 6 weken na dagtekening van de beschikking instellen.

Overweegt u bezwaar in te stellen? Vraag dan in ieder geval het taxatierapport bij de gemeente op. Hierin staan de zg. referentiewoningen vermeld waarmee uw woning vergeleken is. De gemeente is verplicht het rapport gratis te verstrekken.